Καλώς ήρθες στο δίκτυο νέων των ομάδων προεφήβων!

Τα νέα της ομάδας προεφήβων-εφήβων των Δ.Ε.Ν. (Φεβρουάριος-Μάριος 2018)

Η δράση κάλεσε μια μικτή ομάδα προεφήβων με προηγούμενη εμπειρία σε διαφορετικές δράσεις των ΔΕΝ να συμμετέχει στη νέα αυτή δράση σε όλες της φάσεις της - τόσο στο σχεδιασμό και στην προετοιμασία της όσο και στην αξιολόγηση της.

Στη φάση προετοιμασίας της δράσης συνεργασίας με τα Παδιδικά Χωριά SOS Θράκης συμμετείχαν τόσο τα παιδιά όσο και τους γονείς τους. Έχοντας ως σκοπό να εντάξουμε τους γονείς στη δράση μας, οργανώσαμε συναντήσεις για να προσφέρουμε μια ευκαιρία ευαισθητοποίησης στους ίδιους και στα παιδιά τους.

Ένα μεγάλο μέρος των συναντήσεων μας με τους γονείς, αφορούσε την έννοια "στηρίζω" και "συμμετέχω από μακριά". Σε δεύτερη φάση οι γονείς παίρνοντας το ρόλο του βοηθού εμψυχωτή, ανέλαβαν να στηρίξουν την προετοιμασία που είχε ξεκινήσει το κύτταρο εμψύχωσης με τα παιδιά της ομάδας στο σπίτι. Στο κομμάτι αυτό ανήκει και η ιδέα του "σοφρά γεύσεων" που στήθηκε από τους εμψυχωτές στην εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη το Σάββατο 5/12, αλλά ήταν δημιούργημα των γονιών.

Όσον αφορά την προετοιμασία των νέων Φροντίσαμε να εμψυχώσουμε τα εξής ερωτήματα:
... Πόσο διαφορετικές είναι οι ανάγκες του καθενός;
... Πως διαμορφώνονται οι ανάγκες και οι αξίες μας;

Αποδομώντας την έννοια "οικογένεια" και μιλώντας για διαφορετικούς τύπους οικογενειών, δημιουργήσαμε χώρο να γίνει κουβέντα για τα δικαιώματα των παιδιών στην ασφάλεια, στην αγάπη και την στην φροντίδα. Αναφερθήκαμε στην ουσία της έννοιας "οικογένεια" και όχι τόσο στην μορφή που έχουμε συνηθίσει (γονέας-παιδί), τονίζοντας ότι η οικογένεια μπορεί να πάρει πολλές μορφές, πέρα από τη βιολογική της μορφή.

Περιμένω πως και πως…
Πότε θα έρθει ο καιρός
Για να πάω στα χωριά SOS
Να ταξιδέψω ολοταχώς
Φίλους να βρω πολλούς
Σε τόπους διαφορετικούς

Στην φάση αξιολόγησης της δράσης συμπεριλάβαμε όλες τις διαφορετικές ματιές - των παιδιών, των γονέων, των εμψυχωτών και των υπευθύνων στα Χωριά SOS. Αυτό που αποκομίσαμε ήταν πάνω από όλα μια καλή συνεργασία.

Κάνοντας μια αρχή την οποία ευελπιστούμε να ακολουθήσουν και άλλοι, για να δείξουμε ότι: Σημαντικά δεν είναι μόνο αυτά που μπορούμε να αγγίξουμε με τα χέρια μας, αλλά αυτά που μπορούμε να αγγίξουμε με την ψυχή μας!

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΕΝΙΤΩΝ...

Μια φορά και έναν καιρό, ένα δροσερό πρωινό, 13 ΔΕΝίτες  ξεκίνησαν ένα ταξίδι προς ένα χωριό διαφορετικό, παιδικά χωριά ΣΟΣ λεγόταν θαρρώ. Δρόμο παίρναν δρόμο αφήναν ώσπου ξεφύτρωσε το αεροδρόμιο και ακούστηκε ο οδηγός….

-Παιδιά σχεδόν φτάσαμε!!!!

Τα παιδιά πλημμύρισαν το λεωφορείο αναφωνώντας. Μόλις φτάσανε  στο διαφορετικό χωριό, ήταν γεμάτα αγωνία και αναρωτιόντουσαν…

-Που πάμε τώρα;
-Τι κάνουμε;

Εκείνη την στιγμή τα πολύχρωμα περιστέρια που συνόδευαν τα παιδιά στο ταξίδι, έδειξαν το δρόμο για τη σημερινή γιορτή. Όλοι μαζί χέρι με χέρι προχώρησαν σε μια αίθουσα όπου τους περίμεναν 14 παιδιά γεμάτα ανυπομονησία. Τότε τα χρωματιστά περιστέρια άνοιξαν τα μεγάλα τους φτερά για να χωρέσουν όλοι σε μια αγκαλιά. Ξεκίνησε μια γιορτή αφιερωμένη στο να είσαι παιδί. Η μέρα κύλισε γεμάτη δημιουργία, παιδικές φωνές, χαμόγελα και χαρά.

Είχε φτάσει η ώρα της επιστροφής και όλο το χωριό φώναζε δυνατά….

ΝΑ ΜΑΣ ΕΡΘΕΤΕ ΞΑΝΑ!!!

λεύκωμα 1. βιβλίο που περιέχει συλλογή φωτογραφιών με ενιαίο θέμα (συνήθ. διάφορων τόπων, ιστορικών γεγονότων και προσώπων) με ή χωρίς κείμενο 2. ειδικό τετράδιο ή βιβλίο με λευκές σελίδες, όπου γράφονται (συνήθ. με ψευδώνυμα) γνώμες, σκέψεις, στίχοι κ.ά. του κατόχου και των φίλων του

Πώς μπορούν να συνδεθούν ομάδες που βρίσκονται σε απόσταση, σε διαφορετικούς ΔΕΝτόπους;

Οι διαφορετικές ομάδες προεφήβων των φετινών ΔΕΝτόπων στην Κομοτηνή, στην Ξάνθη και στα Φίλια ανακάλυψαν έναν δημιουργικό τρόπο να συνδέ(ν)ονται.

Όχι ένα, αλλά τρία ξεχωριστά λευκώματα ταξίδευαν από τόπο σε τόπο και συνέλεγαν μικρούς θησαυρούς! Ανακαλύψτε τους!

"ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ"

μια μικρή συλλογή από φωτογραφίες, παραμύθια και παιχνίδια από το παρελθόν και το σήμερα

Τη συλλογή αυτή τη μαζέψαμε εκτός του εργατηρίου, αλλά κι όταν βγήκαμε για έρευνα στο χωριό.

Στόχος μας ήταν να μη ξεχαστούν τα παλιά! Αλλά να δούμε και πώς αλλαξαν.

Επίσης ευχή κι ελπίδα μας είναι να γίνει πηγή έμπνευσης και να συνεχιστεί.

< ένα κλικ στην εικόνα ανοίγει τη συλλογή μας!

- η ομάδα προεφήβων "Σούπερ Δυνατά Χαχανητά" του ΔΕΝτόπου στα Φίλια

Ελάτε να γνωρίστε τις ταξιδιάρικες κουκλές μας...

Πρωταγωνιστούν στο βίντεο που γυρίσαμε, όπου εξηγούμε ακριβώς γιατί δώσαμε στην καθεμία το δικό της ξεχωριστό όνομα!

από την ομάδα προεφβων "Σούπερ-Δυνατά Χαχανητά" του ΔΕΝτόπου στα Φίλια

ΔΕΝ κάναμε καρναβάλο-πάρτι !!!

...ετοιμαστείτε πριν κάνετε κλικ... μιλάμε για σούπερ δυνατό χορό, όχι αστεία!

Πώς άραγε καταφέραμε να συντονίσουμε με τόση ακρίβεια, δύο αντίστροφους χορευτικούς κύκλους;

...η απάντηση στα τελευταία καρέ του βίντεο, για το μάτι που ξέρει να παρατηρεί προσεκτικά!

από την ομάδα προεφβων "Σούπερ-Δυνατά Χαχανητά"

του ΔΕΝτόπου στα Φίλια

Φωτογραφίες πολλές ομαδικές και ατομικές
αποτυπώσανε στιγμές μοναδικές.
Κέφι, γέλιο και χαχανιτά
ήταν αυτά που επικρατούσαν στην απογευματινή μας συντροφιά.
Χρώματα , μάσκες κομφετί
μας ταξιδέψανε σε άλλη εποχή.
Με μουσική εμψυχωτική
χορεύοντας δεθήκαμε ακόμη πιο πολύ.

- από τα μέλη της "Ηλιοπαρέας" - ομάδα προεφήβων στον ΔΕΝτόπο της Ξάνθης

... "τα νέα μας" - "Τα Μπαλόνια" των ΔΕΝ στην Κομοτηνή ...

“Πόσο διαφορετικά αντιλαμβανόμαστε την έννοια των δικαιωμάτων σε διαφορετικές χώρες ανά τον κόσμο; Στην συζήτηση που κάναμε στην ομάδα τα παιδιά αναφέρθηκαν στα δικαιώματα των παιδιών. Μελετώντας τη σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού, τα παιδιά μίλησαν για αδικίες- διακρίσεις- παιδική εργασία- δικαίωμα όλων στην υγεία. Αναρωτήθηκαν  γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά. Η κουβέντα ήταν πολύ ώριμη και με εύλογα ερωτήματα και απορίες. Προσκαλέσαμε την ομάδα να αναρωτηθεί: Αν δίναμε μορφή σε μια νέα ήπειρο-χώρα, και είχαμε την ευθύνη να δημιουργήσουμε εμείς θεσμούς, νόμους, κανόνες και όνομα, πώς θα έμοιαζε άραγε;”

- η ματιά των εμψυχωτών

“Χωριστήκαμε σε δύο ηπείρους-χώρες οι οποίες άρχισαν να παίρνουν μορφή. Η πρώτη ήπειρος ονομάστηκε ΜΑΓΚΟΥΝΑ  και η δεύτερη ΗΛΙΟΓΕΙΤΟΝΙΑ. Η δημιουργία τους ξεκίνησε, μαζί και το χτίσιμο της ιστορίας τους! Φτιάξαμε παραλίες για να διασκεδάζουμε, νοσοκομεία όπου όλοι πηγαίνουν δωρεάν, πόλεις χωρίς χρήματα, στις οποίες οι άνθρωποι δεν εργάζονται και ζούνε βοηθώντας ο ένας τον άλλο σε ό, τι χρειάζεται. Όλοι έχουν πρόσβαση παντού και κανείς δεν αποκλείεται με βάση κάποιο κριτήριο. Οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Ιδανικές συνθήκες για ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ όπου ο τρόπος ζωής τους, τους βοηθά να διατηρούν την γραφή αυτής της λέξης με κεφαλαία. Ελάτε να σας ξεναγήσουμε στις δικές μας χώρες μέσα απ' τις ιστορίες τους!”

- η ματιά της ομάδας

“δημιουργούμε τις δικές μας ηπείρους-χώρες”

η “Ηλιοπαρέα” των ΔΕΝ στην Ξάνθη

ΑΝΤΑΓΜΑΛΟΝΑ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ υπήρχε μια πόλη που ονομαζόταν ΑΝΤΑΓΜΑΛΟΝΑ και είχε μια γειτονιά που λέγεται Ηλιογειτονιά, όπου οι άνθρωποι κατοικούν μαζί. Επίσης είχε πολλούς ανθρώπους διαφορετικούς όπως Κινέζους, Έλληνες, Τούρκους, Γερμανούς και Ισπανούς. Είναι όλοι ίσοι και έχουν τα ιδία δικαιώματα, κάνουν παρέα μαζί και σέβεται ο ένας των άλλων. Η χώρα αυτή έχει πολλά σχολεία, πολλά νοσοκομεία, πάρκο, δάσος, ποτάμι, πάρκινγκ, και μια τέλεια παράλια. Μια φορά και έναν καιρό σε αυτήν τη χώρα άρχισαν να κάνουν παραλίες, πάρκο, σχολεία, νοσοκομεία, σπίτια, κολυμβητήρια, και έτσι σιγά αναπτύχθηκε, έγινε μια μεγάλη χώρα και την ονόμασαν Ανταγμαλονα όπου είχε πολλούς ανθρώπους. Μιλούσαν Ελληνικά και Τουρκικά. Όμως αυτή οι άνθρωποι δεν είναι πλούσιοι, όλοι είναι φτωχοί και έχουν τα ίδια δικαιώματα, δεν κάνει κακό ο ένας τον άλλον. Τα παιδιά παίζουν μαζί, δεν ξεχωρίζει ο ένας τον άλλον. Οι άνθρωποι ζουν ειρηνικά, ποτέ δεν μαλώνουν μεταξύ τους διότι είναι ίσοι, χαρούμενοι και χαμογελαστοί και για αυτούς τους λόγους δεν υπάρχει αστυνόμος.

ΜΑΓΚΟΥΝΑ

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ υπήρχε μια χώρα με το όνομα ΜΑΓΚΟΥΝΑ. Εκεί είχαν τους ναούς τους οι 12 θεοί του Ολύμπου. Ο Ποσειδώνας, ο Δίας, η Ήρα, η Αφροδίτη, η Αθηνά, ο Ήφαιστος και όλοι οι άλλοι. Η χώρα είχε κολυμβητήριο, θάλασσα, καράβια, δρόμους, νοσοκομεία - μέχρι και δελφίνια ζούσαν εκεί, είχε ακόμη ποτάμι και γέφυρα. Όλοι πίστευαν στους 12 θεούς. Τους άρεσε να παίζουν, να γράφουν, να διαβάζουν - κανείς δεν δούλευε και ο ένας βοηθούσε τον άλλο. Λεφτά δεν υπήρχαν, ούτε διακρίσεις και όλοι μπορούσαν να συμμετέχουν σε όλα. Μια μέρα οι θεοί αποφάσισαν να πάνε για λίγες μέρες διακοπές …τότε οι άνθρωποι άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους και οι ισορροπίες είχαν χαθεί. Ξέσπασε μεγάλος πόλεμος, τόσο μεγάλος όσο ο Τρωικός. Μόλις οι θεοί επέστρεψαν και είδαν όλα όσα συνέβησαν στεναχωρήθηκαν πολύ και χώρισαν τους ανθρώπους. Άλλοι μένουν τώρα πια στα ορεινά βουνά και άλλοι στο κάμπο, και ο καθένας έχει βρει το ίδιο όμορφους τρόπους να ζεις μαζί με τους άλλους. Από τότε ποτέ ξανά δεν μάλωσαν και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.