“Πόσο διαφορετικά αντιλαμβανόμαστε την έννοια των δικαιωμάτων σε διαφορετικές χώρες ανά τον κόσμο; Στην συζήτηση που κάναμε στην ομάδα τα παιδιά αναφέρθηκαν στα δικαιώματα των παιδιών. Μελετώντας τη σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού, τα παιδιά μίλησαν για αδικίες- διακρίσεις- παιδική εργασία- δικαίωμα όλων στην υγεία. Αναρωτήθηκαν γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά. Η κουβέντα ήταν πολύ ώριμη και με εύλογα ερωτήματα και απορίες. Προσκαλέσαμε την ομάδα να αναρωτηθεί: Αν δίναμε μορφή σε μια νέα ήπειρο-χώρα, και είχαμε την ευθύνη να δημιουργήσουμε εμείς θεσμούς, νόμους, κανόνες και όνομα, πώς θα έμοιαζε άραγε;”
- η ματιά των εμψυχωτών
“Χωριστήκαμε σε δύο ηπείρους-χώρες οι οποίες άρχισαν να παίρνουν μορφή. Η πρώτη ήπειρος ονομάστηκε ΜΑΓΚΟΥΝΑ και η δεύτερη ΗΛΙΟΓΕΙΤΟΝΙΑ. Η δημιουργία τους ξεκίνησε, μαζί και το χτίσιμο της ιστορίας τους! Φτιάξαμε παραλίες για να διασκεδάζουμε, νοσοκομεία όπου όλοι πηγαίνουν δωρεάν, πόλεις χωρίς χρήματα, στις οποίες οι άνθρωποι δεν εργάζονται και ζούνε βοηθώντας ο ένας τον άλλο σε ό, τι χρειάζεται. Όλοι έχουν πρόσβαση παντού και κανείς δεν αποκλείεται με βάση κάποιο κριτήριο. Οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι. Ιδανικές συνθήκες για ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ όπου ο τρόπος ζωής τους, τους βοηθά να διατηρούν την γραφή αυτής της λέξης με κεφαλαία. Ελάτε να σας ξεναγήσουμε στις δικές μας χώρες μέσα απ' τις ιστορίες τους!”
- η ματιά της ομάδας
“δημιουργούμε τις δικές μας ηπείρους-χώρες”
η “Ηλιοπαρέα” των ΔΕΝ στην Ξάνθη
ΑΝΤΑΓΜΑΛΟΝΑ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ υπήρχε μια πόλη που ονομαζόταν ΑΝΤΑΓΜΑΛΟΝΑ και είχε μια γειτονιά που λέγεται Ηλιογειτονιά, όπου οι άνθρωποι κατοικούν μαζί. Επίσης είχε πολλούς ανθρώπους διαφορετικούς όπως Κινέζους, Έλληνες, Τούρκους, Γερμανούς και Ισπανούς. Είναι όλοι ίσοι και έχουν τα ιδία δικαιώματα, κάνουν παρέα μαζί και σέβεται ο ένας των άλλων. Η χώρα αυτή έχει πολλά σχολεία, πολλά νοσοκομεία, πάρκο, δάσος, ποτάμι, πάρκινγκ, και μια τέλεια παράλια. Μια φορά και έναν καιρό σε αυτήν τη χώρα άρχισαν να κάνουν παραλίες, πάρκο, σχολεία, νοσοκομεία, σπίτια, κολυμβητήρια, και έτσι σιγά αναπτύχθηκε, έγινε μια μεγάλη χώρα και την ονόμασαν Ανταγμαλονα όπου είχε πολλούς ανθρώπους. Μιλούσαν Ελληνικά και Τουρκικά. Όμως αυτή οι άνθρωποι δεν είναι πλούσιοι, όλοι είναι φτωχοί και έχουν τα ίδια δικαιώματα, δεν κάνει κακό ο ένας τον άλλον. Τα παιδιά παίζουν μαζί, δεν ξεχωρίζει ο ένας τον άλλον. Οι άνθρωποι ζουν ειρηνικά, ποτέ δεν μαλώνουν μεταξύ τους διότι είναι ίσοι, χαρούμενοι και χαμογελαστοί και για αυτούς τους λόγους δεν υπάρχει αστυνόμος.
ΜΑΓΚΟΥΝΑ
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ υπήρχε μια χώρα με το όνομα ΜΑΓΚΟΥΝΑ. Εκεί είχαν τους ναούς τους οι 12 θεοί του Ολύμπου. Ο Ποσειδώνας, ο Δίας, η Ήρα, η Αφροδίτη, η Αθηνά, ο Ήφαιστος και όλοι οι άλλοι. Η χώρα είχε κολυμβητήριο, θάλασσα, καράβια, δρόμους, νοσοκομεία - μέχρι και δελφίνια ζούσαν εκεί, είχε ακόμη ποτάμι και γέφυρα. Όλοι πίστευαν στους 12 θεούς. Τους άρεσε να παίζουν, να γράφουν, να διαβάζουν - κανείς δεν δούλευε και ο ένας βοηθούσε τον άλλο. Λεφτά δεν υπήρχαν, ούτε διακρίσεις και όλοι μπορούσαν να συμμετέχουν σε όλα. Μια μέρα οι θεοί αποφάσισαν να πάνε για λίγες μέρες διακοπές …τότε οι άνθρωποι άρχισαν να μαλώνουν μεταξύ τους και οι ισορροπίες είχαν χαθεί. Ξέσπασε μεγάλος πόλεμος, τόσο μεγάλος όσο ο Τρωικός. Μόλις οι θεοί επέστρεψαν και είδαν όλα όσα συνέβησαν στεναχωρήθηκαν πολύ και χώρισαν τους ανθρώπους. Άλλοι μένουν τώρα πια στα ορεινά βουνά και άλλοι στο κάμπο, και ο καθένας έχει βρει το ίδιο όμορφους τρόπους να ζεις μαζί με τους άλλους. Από τότε ποτέ ξανά δεν μάλωσαν και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
