ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΕΝΙΤΩΝ...
Μια φορά και έναν καιρό, ένα δροσερό πρωινό, 13 ΔΕΝίτες ξεκίνησαν ένα ταξίδι προς ένα χωριό διαφορετικό, παιδικά χωριά ΣΟΣ λεγόταν θαρρώ. Δρόμο παίρναν δρόμο αφήναν ώσπου ξεφύτρωσε το αεροδρόμιο και ακούστηκε ο οδηγός….
-Παιδιά σχεδόν φτάσαμε!!!!
Τα παιδιά πλημμύρισαν το λεωφορείο αναφωνώντας. Μόλις φτάσανε στο διαφορετικό χωριό, ήταν γεμάτα αγωνία και αναρωτιόντουσαν…
-Που πάμε τώρα;
-Τι κάνουμε;
Εκείνη την στιγμή τα πολύχρωμα περιστέρια που συνόδευαν τα παιδιά στο ταξίδι, έδειξαν το δρόμο για τη σημερινή γιορτή. Όλοι μαζί χέρι με χέρι προχώρησαν σε μια αίθουσα όπου τους περίμεναν 14 παιδιά γεμάτα ανυπομονησία. Τότε τα χρωματιστά περιστέρια άνοιξαν τα μεγάλα τους φτερά για να χωρέσουν όλοι σε μια αγκαλιά. Ξεκίνησε μια γιορτή αφιερωμένη στο να είσαι παιδί. Η μέρα κύλισε γεμάτη δημιουργία, παιδικές φωνές, χαμόγελα και χαρά.
Είχε φτάσει η ώρα της επιστροφής και όλο το χωριό φώναζε δυνατά….
ΝΑ ΜΑΣ ΕΡΘΕΤΕ ΞΑΝΑ!!!
