... η ομάδα προεφήβων στα Φίλια βιώνει και καταγράφει μια περιπέτεια καθώς καλωσορίζει το 2015! Ελάτε να την ακολουθήσουμε, να ανακαλύψουμε τι ακριβώς συμβαίνει ...
"ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ"
"ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ"
Πήρε το αερόμπαλο αέρα
Θέλει να γυρίσει τον κόσμο σε μία μέρα!
Ευχές, χαρά και αγάπη να σκορπίσει
Το νέο έτος να καλωσορίσει!
1/5 
"Γράψαμε ο καθένας μια ευχή και την τοποθετήσαμε στο αερόμπαλό μας, ώστε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να μεταφέρει το γιορτινό μήνυμά μας. Η ιδέα του να φτιάξουμε κάρτες και να γράψουμε ευχές για το καινούριο έτος μας άρεσε πάρα πολύ. Δημιουργήσαμε κάρτες και συζητήσαμε για τις ευχές που θέλουμε να μεταφέρει το αερόμπαλό μας."
Είμαστε η ομάδα προεφήβων "Τα μπαλόνια" των ΔΕΝ στην Κομοτηνή, και σας ευχόμαστε καλή χρονιά!
Στα Φίλια κατοικεί μια ομάδα προεφήβων των ΔΕΝ που ξεσηκώνει τον τόπο με τα γέλια της! Το όνομά της; "Σουπερ Δυνατά Χαχανητά". Μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε όταν μια μέρα επισκέφθηκαν την ομάδα 7 χρωματιστοί ιππότες; Αφού πρώτα άκουσαν υπομονετικά την ιστορία τους, οι νέοι τους καλωσόρισαν στην παρέα τους και έδωσαν συνέχεια στο όμορφο παραμύθι τους:
Είμαστε όλοι ίσοικαι όλοι διαφορετικοί,
άνθρωποι είμαστε όλοιπάνωστη γη.
Άσπροι, μαύροι, κόκκινοι ,κίτρινοι, πορτοκαλί,
όλοι μαζίμπορούμεν’ αλλάξουμετην γη.
Δεν μας πειράζειπουκάποιοι άνθρωποιείναι διαφορετικοί,
εμείς μπορούμενα ζούμε όλοι μαζί.
Μπορεί να μην βλέπουνε, να μην ακούνε
όμως εμείς είμαστε εκεί για να τους βοηθούμε.
Οούζ, Βίκτωρας, Εσλέμ, Γιώργος, Σαμπρή, Εφροσύνη, Καρδελέν
(η Ηλιοπαρέα προεφήβων των ΔΕΝ στην Ξάνθη)
Ψάχνοντας τις ρίζες μας, μαζί με τους γονείς μας περάσαμε όλοι όμορφα. Ανακαλύψαμε μικροί-μεγάλοι "από πού κρατάει η σκούφια μας" και βοηθήσαμε τους γονείς μας να ξαναθυμηθούν ακόμα και να μάθουν για τους προγόνους μας. Γελάσαμε και βγήκαμε φωτογραφία κάτω από το δέντρο του ΔΕΝ που στάθηκε η αφετηρία για αυτό το ταξίδι στα δικά μας γενεαλογικά δέντρα. Το ότι είχαμε τους γονείς μας μαζί ήταν κάτι που άρεσε σε όλους!
- ομάδα προεφήβων στην Ξάνθη
Στον ΔΕΝτόπο της Ξάνθης, δύο χωριστές ομάδες προεφήβων επεξεργάστηκαν ένα πρότξεκτ "τεσσάρων εποχών" το οποίο τους συνέδεσε, στο χώρο και στο χρόνο.
Απ' το ημερολόγιο των εμψυχωτών:
Μια ομάδα με πολλές ιδιαιτερότητες εξ' αρχής, που μας έμαθε στην πράξη την έννοια της ευελιξίας. Μας έμαθε να αναδιοργανωνόμαστε, να αναπροσαρμοζόμαστε, να αποδεχόμαστε, να συνδιαμορφώνουμε έστω και από απόσταση. Μας δίδαξε πως σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα μπορούν να συμβούν έστω και αν κάποιοι άνθρωποι δεν συναντηθούν μεταξύ τους ποτέ και πως ο κοινός στόχος είναι αυτός που καθοδηγεί, συντροφεύει και συνδιαμορφώνει. Πραγματικά καταλάβαμε πως κάποιες φορές πρέπει να περάσεις πολλά και να περιμένεις το τέλος για να γευθείς τους καρπούς των προσπαθειών σου, πράγμα που το διαπιστώσαμε στην τελική μας συνάντηση με τους γονείς, όπου τα λόγια και οι δικές τους ματιές ήταν αυτές που μας έδωσαν την τελική εικόνα αλλά και αξιολόγηση της πορείας αυτής της ομάδας και μας ανάπαυσαν πραγματικά. Σας παραθέτουμε μια εικόνα από όσα είπαν:
Προέφηβοι:
- Συναντηθήκαμε..μόνο φωτογραφίες είδαμε με εσάς.
- Όμορφες οι εποχές σας.
- Την άλλη φορά να είμαστε όλοι μαζί.
Γονείς:
- Ερχόταν στο σπίτι και μας έλεγε ,σήμερα κάναμε για την άνοιξη.
- Έλεγε πως είναι 3-4 παιδιά μόνο, αλλά είναι καλύτερα γιατί έχουμε ησυχία.
- Θέλει να έρχεται του αρέσει.
- Χαιρόμαστε που έρχονται εδώ.
- Ελένη Αγγελίδου, Φατμά Ιμπραήμκο
Καλωσορίζοντας την άνοιξη...ανοίγουμε προς τα μέσα, ανοίγουμε προς τα έξω.
Απόσπασμα απ' το ημερολόγιο των εμψυχωτών:
"Σήμερα κατασκεύασε ο καθένας το δικό του ζάρι, δίνοντας την ευκαιρία να μιλήσουμε για τα συναισθήματα που πολλές φορές μας φέρνουν σε δύσκολη θέση και πως μπορούμε αυτά να τα διαχειριστούμε καλύτερα, χωρίς να ντρεπόμαστε γι αυτά. Να μην υπολογίζουμε πάντα την γνώμη τρίτων και να τα αφήνουμε ελεύθερα να εκφραστούν."
ΠΩΣ ΒΛΕΠΩ ΕΓΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ;
ΠΩΣ ΒΛΕΠΩ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ;
ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΒΙΑ;
ΠΟΥ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ;
Σήμερα ξεκινώντας την κουβέντα για το πώς βλέπουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας, αναδύθηκε το θέμα της σχολικής βίας, αφού τυγχάνει να είναι και η παγκόσμια μέρα κατά της σχολικής βίας.
Σε μια αφίσα που φτιάξαμε, αποτυπώθηκαν τα χαρακτηριστικά της βίας και ποιοι την προκαλούν κατά τη γνώμη μας.
Μας στεναχωρεί όταν γινόμαστε θεατές ή ακροατές τέτοιων περιστατικών και προσπαθούμε να βρουν λύσεις που θα βοηθούσαν στο θέμα αυτό.
Μιλήσαμε μεταξύ μας και περιγράψαμε την εξέλιξη περιστατικών που έχουμε ζήσει.
Αναζητήσαμε τρόπους με τους οποίους αποφεύγουμε τέτοια περιστατικά.
Σήμερα βάλαμε το δικό μας λιθαράκι σε ένα θέμα που μας στεναχωρεί όλους.
Βάζω ένα γράμμα απ' το όνομά μου, και με όλα τα γράμματα των φίλων μου φτιάχνουμε ένα νέο όνομα.
Βάζουμε ένα κομμάτι μας, κι όλοι μαζί φτιάχνουμε μια φωνή που λέει όχι στη βία μέσα στο σχολείο και στις γειτονιές μας.
"Δώσαμε ένα κομμάτι μας, κι ένα γραμμα από το όνομα μας για να ονομαστεί και να πάρει μορφή ο/η Ξανιτζή που είναι 11 χρονών και δεν αγαπάει καθόλου τη βία."
Ομάδα προεφήβων στην Ξάνθη
~~~ από Ομάδα Προεφήβων στην Ξάνθη ~~~
Η ΤΣΑΚΑΛΟΠΑΡΕΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ… ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ…
Είμαστε διαφορετικοί, το ξέρουμε…
Φερόμαστε διαφορετικά, έτσι πρέπει…
Δεν μοιάζουμε ο ένας με τον άλλο, αυτό είναι καλό…
Σκεφτόμαστε διαφορετικά, ευτυχώς για όλους…
Καμιά φορά τα ξεχνάμε όλα τα παραπάνω, αλλά είμαστε άνθρωποι…
Δυσκολίες υπάρχουν και θα υπάρχουν, το ξέρουμε και το δουλεύουμε
Καλή θέληση και όρεξη να υπάρχει…
ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ…ΤΟ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ!!!
- απ' τους ερευνητές προέφηβους του ΔΕΝτόπου Ξάνθης
Όλοι γνωρίζουμε ιστορίες που υπάρχουν. Όμως... μπορείτε άραγε να φανταστείτε ιστορίες που ΔΕΝ υπάρχουν; Μια ομάδα προεφήβων στην Πάχνη έκανε ακριβώς αυτό! Ακολουθήστε το μονοπάτι του βουνού που ακολούθησε το βαν των ΔΕΝ το φθινόπωρο του 2013 για να συναντήσει τους νέους, κι εκεί θα ανακαλύψετε χαρακτήρες που ζωντανεύουν, διαλόγους που δίνουν και παίρνουν... κι ιστορίες που Δ.Ε.Ν. υπάρχουν!
< κάντε κλικ στο βιβλίο για να το ανοίξετε!
Αποσπάσματα απ' το ημερολόγιο του ΒΑΝ των ΔΕΝ
...χαρά μεγάλη να μοιράζομαι μαζί με όλους τους νέους των ΔΕΝ, αλλά και τους επισκέπτες μας εδώ στους διαδικτυακούς τόπους των ΔΕΝ το ολοκληρωμένο έργο των νέων της Πάχνης! Άξιζε ο κόπος να περιμένω - κι έυχομαι να χαρείτε τις ιστορίες μας όσο εγώ χάρηκα αυτή τη μοναδική ομάδα νέων τις φθινοπωρινές αυτές βδομάδες που κάναμε παρέα.
