... Πάνε 9 χρόνια από τότε που μια ομάδα 9 εφήβων έπλεξε μια ονειροπαγίδα με βιώματα δικά της. Στις "Ίστορίες των 9" πλέκουν το νήμα της ονειροπαγίδας. Τι απέγινε η ονειροπαγίδα άραγε; Πώς να έμοιαζε η ζωή της μετά την Αυγουστιάτικη εκείνη ημέρα του 2003 όταν οι νέοι την παρέδοσαν στο Νέστο; Από το σεντούκι της γιαγιάς σήμερα, μοιραζόμαστε μαζί σας μια αφήγηση που γεννήθηκε την άνοιξη του 2004, όταν ένας απ' τους εφήβους αποφάσισε να αφηγηθεί την ιστορία της ονειροπαγίδας...
H ONEIPOΠAΓIΔA
Ο Tομ ζει στις όχθες του ποταμού Nέστου μαζί με τους γονείς του και τις 7χρονες, δίδυμες αδελφές του. Αυτή η οικογένεια ζούσε ειρηνικά και χωρίς ιδιαίτερες σκοτούρες. Ο πατέρας δούλευε στα χωράφια και η μητέρα του φρόντιζε το σπίτι. Ο Tομ είναι ένα καθημερινό παιδί που περνάει την εφηβεία του με τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανησυχίες. Κάποια μέρα που ο Τομ μαζί με το Nίκο και τον Πέτρο, τους δύο κολλητούς του, έκαναν μία μικρή εξερεύνηση στα νερά του Nέστου βρήκαν κάτι στρογγυλό που έμοιαζε με ρόδα. Αμέσως του ρωτάει: "Tι είναι αυτό;" Εκείνοι απόμειναν κοιτάζοντας το σαν να έπεσε από τη Σελήνη. Μετά ο Nίκος απάντησε, "Δε ξέρω αλλά μοιάζει να το έχει πλέξει αράχνη." Αμέσως τραβήχτηκαν. Μετά ξαναμίλησε ο Tομ, "Κοιτάξτε έχει ένα σακουλάκι και κάτι άλλα πράγματα πάνω του." Μετά απάντησε ο Πέτρος, "Ας το πάμε έξω να το δούμε καλύτερα."
Προχώρησαν ως την ακτή αλλά όταν έφτασαν στις πέτρες και ήταν έτοιμοι να το βγάλουν το ρεύμα αγρίεψε και άρχισε να κινείτε με περισσότερη δύναμη, μετά από λίγο σταμάτησε η ορμητικότητά του και μπορούσαν να το δουν με την ησυχία τους. Τράβηξαν από τον "τροχό", όπως τον είχαν ονομάσει, όλα τα μικροπράγματα που είχε κολλημένα πάνω του. Ήταν περίπου εφτά πράγματα: ένα κανό, ένα σακουλάκι φύλλα, κάτι χαρτάκια, ένα σκαλισμένο ξύλο με το "9" κ.α. Μετά άρχισαν να συζητάνε κάνοντας διάφορες σκέψεις για το τι πρόκειται. Στο τέλος ο Tομ είπε, "Λέω να το αφήσουμε στο ποτάμι γιατί μπορεί να προορίζεται για κείνο." Και πήρε ως απάντηση από το Nίκο, "Μη λες βλακείες αποκλείεται να 'ναι για το ποτάμι, εννοώ ποιος θα έδινε κάτι τέτοιο στο ποτάμι;" Και ο Tομ συμφώνησε με μία κατάφαση, αλλά μέσα του δεν το πίστευε αυτό γιατί ήξερε το ποτάμι, είχε μεγαλώσει κοντά του· ο Nίκος είχε έρθει από ένα γειτονικό χωριό, ήξερε την κάθε του στιγμή είτε ήταν άγριο είτε ήρεμο και τα συναισθήματά του καμιά φορά συνέπεφταν με του ποταμού γιατί όποτε είχε ακεφιές το ποτάμι ήταν μονότονο και αχανές.
Ύστερα ήρθε το απόγευμα και ο Tομ αποφάσισε να πάει στο σπίτι του για να σκεφτεί ένα θέμα που τον απασχολούσε, το σχολείο. Ο Tομ ήταν ένας μέτριος μαθητής και είχε κλίση στα αρχαία. Πηγαίνοντας προς το σπίτι του άκουσε μία παρέα φοιτητών να συζητάει. Και άκουσε τη λέξη "…ονειροπαγίδα…". Τότε αυτή η λέξη του έμοιαζε με κάτι και έκανε τον κόπο να ρωτήσει, "Τι σημαίνει αυτή η λέξη; Συγνώμη που μπήκα έτσι στη συζήτησή σας." Τότε ο ποιο μεγάλος του απάντησε, "Όταν μία παρέα ήρθε να περάσει μέρες ξεγνοιασιάς στο Nέστο έκανε μία ονειροπαγίδα, ονειροπαγίδα είναι ένας τροχός με πλέξη σαν της αράχνης όπου τοποθετείς κάποια συμβολικά πράγματα για εκείνη τη μέρα που πέρασε." Τότε ο Tομ απάντησε, "Έχω βρει κάτι παρόμοιο στο ποτάμι και μου κίνησε την περιέργεια. Τότε οι φοιτητές άρχισαν να κατευθύνονται προς το ποτάμι μετά από πέντε λεπτά έφτασαν και είδαν την ονειροπαγίδα ακουμπισμένη σε ένα βράχο. Μετά ρώτησαν τον Tομ, "Που τη βρήκες;" Εκείνος τους είπε όλη την ιστορία και εκείνοι άκουγαν με ενδιαφέρον. Στο τέλος ρώτησε ο Tομ, "Ξέρετε τα παιδιά που τη δημιούργησαν;" Εκείνα απάντησαν με ένα "όχι". Μετά ξαναμίλησε το μεγάλο το παιδί, "Και είπαν ότι άμα βρουν κάποιοι την ονειροπαγίδα τους να την αφήσουν στο Nέστο να την πάρει μακριά." Τότε ο Tομ πετάχτηκε σαν ελατήριο άρπαξε την ονειροπαγίδα και την πέταξε στο ποτάμι και μετά είπε, "'Όποιος τη βρει ας την αφήσει να βρει τον προορισμό της." Είπε αυτά και κατευθύνθηκε προς το σπίτι του.
Συνεχίζεται…
- Δημήτρης Πολυχρόνης για το Δ.E.N.
