(από το ημερολόγιο της ΔΕΝίτσας)
Νιώθω υπέροχα και μεγάλη χαρά από το σημερινό μου ταξίδι. Επισκέφτηκα μια διαφορετική γειτονιά του πολύ γνωστού μου χωριού, τα Φίλια. Βρέθηκα λοιπόν στην αυλή του σχολείου, κι αφού στήθηκα σε μια γωνία, με την βοήθεια όλων, εξήγησα στα παιδιά τον λόγο που είμαι μαζί τους. Αχ… αχ... δεν έχω λόγια να πω, είμαι τόσο ευτυχισμένη που τα παιδιά με ένιωσαν και κατάλαβαν τόσο καλά.
Έφτιαξαν όχι μόνο μια φίλη που την ονόμασαν Μαρία, αλλά και ένα “μαγικό όχημα” για την μεγάλη μου παρέα. 
Το δημιούργησαν με τη δική τους φαντασία και δημιουργικότητα. Φίλες και φίλοι μου, έχουμε κι ένα “mini bus Φίλια-Φιλία” με το οποίο θα κάνουμε πολλά φανταστικά ταξίδια! Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η ενέργεια που έχουν τα παιδιά. Προετοίμαζαν τις δημιουργίες και ταυτόχρονα συμμετείχαν σε παιχνίδι που παιζόταν την ίδια στιγμή στην αυλή του σχολείου, χωρίς να χάσουν των ειρμό και την όρεξη τους.
Αγαπητό μου ημερολόγιο, νιώθω ότι έχω γίνει πολύ διάσημη... όλοι όσοι με συναντούν (μικροί- μεγάλοι) φωτογραφίζουν και θαυμάζουν τα γουρλωτά μου μάτια, την παρέα μου και το σπίτι που κατοικούμε όλοι μαζί. Όπως σχεδόν σε όλες τις συναντήσεις, έτσι και σήμερα βγήκαμε αρκετές φωτογραφίες αποχαιρετισμού.
.jpg)