(από το ημερολόγιο της ΔΕΝίτσας)
Η συνέχεια του ταξιδιού με βρήκε στο Σούνιο, σε ένα ωραίο πάρκο με έναν μεγάλο πλάτανο. Εκεί αποφάσισα να αράξω και να περιμένω. Έστησα το εργαστήρι μου, τα εργαλεία και τα υλικά μου, φώναξα και τον «Ανώνυμο» και απολαύσαμε την σκιά.
Στην αρχή με υποδέχτηκαν λίγα παιδιά, αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο το πάρκο γέμιζε με παιδιά κάθε ηλικίας όπως επίσης και γονείς που ήθελαν να συμβάλουν και να με βοηθήσουν σε αυτή μου την αναζήτηση.
Πέρασα πάρα πολύ όμορφες στιγμές. Γελάσαμε, κατασκευάσαμε, δημιουργήσαμε, ζοριστήκαμε όλοι μαζί. Ακόμα και οι πιο απόμακροι μας βοηθούσαν δίνοντας ιδέες. Συνολικά ήμασταν 63 άτομα!!!
Και το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό! Έχω μια δεύτερη φίλη, την Ροζούλα, που της αρέσουν όλα όσα είναι ροζ, φοράει μπλε παπούτσια και γυαλιά. Είναι πολύ γλυκιά και όμορφη και της αρέσουν τα παιχνίδια. Γι΄αυτό πριν αποχαιρετήσουμε τους μικρούς δημιουργούς, παίξαμε όλοι μαζί το παιχνίδι «στεριά- θάλασσα» όπου μας τίμησαν και κάποιοι από τους γονείς.Ένιωσα πως όλοι όσοι συμμετείχαμε περάσαμε πάρα πολύ καλά και μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα. Και ιδιαίτερα εγώ!!!