(απ' το ημερολόγιο της ΔΕΝίτσας)
Όχι, δεν είναι πρωταπριλιάτικο ψέμα! Έφτασε η Άνοιξη! Μου το έλεγε ο Βαν. “Κάνε υπομονή ΔΕΝίτσα, κι όταν δεις τις πρώτες πεταλούδες να παίζουνε κρυφτό ανάμεσα στις παπαρούνες, όταν νιώσεις τον ήλιο να σου ζεσταίνει το πρόσωπο, τότε θα είσαι σίγουρη.”
Όχι ότι ο χειμώνας μου δεν πέρασε ευχάριστα. Ο Μάκης με έμαθε να κάνω σκι (είναι υπέροχος δάσκαλος). Τα βράδια, παρέα με τους χιονανθρώπους μετρούσαμε τα άστρα και κάναμε ταξίδια σε φανταστικούς κόσμους.
Δεν θα αργήσει να έρθει η στιγμή όμως. Όπου να 'ναι, θα φτάσει ο Βαν και θα μου κορνάρει. Είμαι σίγουρη! Μαζί με τον Βαν, τον Μάκη, τη Σεϊλέν, τη Δήμητρα και τη Σερρά θα ταξιδέψω πάλι σε βουνά και κάμπους, σε τόπους κοντινούς και μακρινούς. Αυτή τη φορά θα ζητήσω απ' τα παιδιά που γνώρισα πέρσι την άνοιξη και το καλοκαίρι -αλλά κι απ' όσα θα έρθουν τώρα να γνωριστούμε- να με βοηθήσουν να ανακαλύψω τη δική μου παρέα. Γνωρίζουν όλα τα μυστικά της καλής φιλίας, κι έχουν πολλά να με μάθουν. Μόνο που φαντάζομαι τις νέες μου περιπέτειες, δεν με χωράει η κούνια μου...
Να' τος ο Βαν! Έφτασε! Φύγαμε!
Μπορείτε κι εσείς να γνωρίσετε την παρέα της ΔΕΝίτσας – κάθε φορά που επιστρέφει ο Βαν με τη ΔΕΝίτσα και τον νέο της φίλο / τη νέα της φίλη, θα κάνουν μια στάση εδώ, στους ανοιξιάτικους ΔΕΝτόπους.
