Στον κόσμο της εμψύχωσης νέων, η τέχνη γίνεται όχημα έκφρασης του εαυτού αλλά και της ομάδας. Αξιοποιώντας την φωτογραφική μηχανή ως δημιουργικό εργαλείο – και τις δυνατότητες επεξεργασίας εικόνας που προσφέρει η ψηφιακή τεχνολογία - μπορούμε να μεταμορφώσουμε τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας. Στο δρόμο, ανακαλύπτουμε τη δεξιότητα της επιλογής, της παρέμβασης και της αλλαγής. Παίζοντας με διαφορετικές επιλογές, κατανοούμε καλύτερα το γεγονός ότι η κατασκευή του κόσμου - της “πραγματικότητας μας” - έχει περισσότερο σχέση με την αντίληψη μας και το περιθώριο φαντασίας που διαθέτουμε, παρά με σταθερά, αναλλοίωτα στοιχεία. Όταν εμψυχώνουμε τον κόσμο της φαντασίας των νέων στα ΔΕΝ, ενδυναμώνουμε τη δυνατότητά τους για αυτενέργεια, δημιουργική έκφραση του εσωτερικού τους κόσμου αλλά και τη δημιουργική συναλλαγή με τον κόσμο που τους περιβάλλει.
“Οι πεταλούδες και τα χελιδόνια πετάνε! Εμείς άραγε, μπορούμε;”
